Η Εξαπάτηση των Παιδιών Σχολικής Ηλικίας

Στο μυθιστόρημά του, Ο Γενναίος Νέος Κόσμος, που έγραψε το 1932, ο Άλντους Χάξλεϊ απεικονίζει μια «ουτοπική», αλλά ολοκληρωτική κοινωνία, που είναι παράλογη και ασκεί αυστηρό έλεγχο. Είναι ένας ελεγχόμενος πολιτισμός, που χρησιμοποιεί, κατά τον Χάξλεϋ, την «τεχνική της υποβολής – μέσω δημιουργίας εξαρτημένων ανακλαστικών και στη συνέχεια με τη βοήθεια ναρκωτικών».

Το 1967, μια ομάδα επιφανών ψυχιάτρων και γιατρών συναντήθηκαν στο Πουέρτο Ρίκο για να συζητήσουν τους στόχους τους σχετικά με τη χρήση ναρκωτικών ψυχοτρόπων σε «φυσιολογικούς ανθρώπους» το έτος 2000. Στο σχέδιό τους, που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η συνέχεια του μυθιστορήματος του Χάξλεϊ –μόνο που δεν είναι φανταστικό– περιλαμβάνεται και η παρασκευή «διεγερτικών ουσιών» που θα δημιουργούν την ίδια έλξη με το αλκοόλ, τη μαριχουάνα, τα οπιούχα και τις αμφεταμίνες και θα παράγουν «αποσυσχετισμό και ευφορία». Φάρμακα για την «ενίσχυση της μαθησιακής ικανότητας του ατόμου ... που θα μπορούσαν να αλλάξουν ολόκληρη την εκπαιδευτική διαδικασία έτσι ώστε ο απαιτούμενος χρόνος, για την εκπαίδευση σε οποιοδήποτε θέμα, να μειωθεί σημαντικά και το εκπαιδευτικό πλαίσιο να διευρυνθεί ώστε να συμπεριλάβει και την«διάπλαση χαρακτήρα».

Η συνάντηση στο Πουέρτο Ρίκο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «τα ψυχοτρόπα φάρμακα έχουν κάτι κοινό με τη νέα ουτοπική σκέψη – και τα δύο μπορούν να παρέχουν μια αίσθηση σταθερότητας και ασφάλειας, είτε αυτή είναι αληθινή είτε όχι». Η τελική αναφορά δηλώνει: «Όσοι από εµάς εργάζονται σε αυτό τον τοµέα, διαβλέπουµε µια δυναµική που εξελίσσεται σε σχεδόν ολοκληρωτικό έλεγχο της ανθρώπινης συναισθηµατικής κατάστασης, της διανοητικής λειτουργίας και της επιθυµίας για δράση. Αυτά τα ανθρώπινα φαινόµενα µπορούν να αρχίσουν, να σταµατήσουν ή να περιοριστούν µέσω της χρήσης των διαφόρων τύπων χηµικών ουσιών». Αυτό που μπορούμε να παράγουμε τώρα με την επιστήμη μας θα επηρεάσει το σύνολο της κοινωνίας.

Η ομάδα, επίσης, προέβλεψε ότι το «εύρος της χρήσης ναρκωτικών μπορεί να είναι άνευ σημασίας, αν το συγκρίνουμε με τον πιθανό αριθμό χημικών ουσιών που θα είναι διαθέσιμα για τον έλεγχο επιλεγμένων πτυχών της ζωής του ανθρώπου κατά το έτος 2000». [Προσδίδεται έμφαση]. Σήμερα, με περισσότερα από 20 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο να λαμβάνουν ψυχοτρόπα φάρμακα και με τη χρήση διδακτέας ύλης σε πολλά σχολεία η οποία βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην ψυχολογία, ο Γενναίος Νέος Κόσμος του Χάξλεϊ είναι πραγματικότητα.

Η πραγματικότητα αυτή ενισχύεται από την κυκλοφορία στις ΗΠΑ της Έκθεσης της Νέας Επιτροπής για την Ελευθερία της Ψυχικής Υγείας η οποία συνιστά να «υφίστανται προσυμπτωματικό έλεγχο» για «ψυχική ασθένεια» και τα 52 εκατομμύρια Αμερικανών μαθητών, υποστηρίζοντας –χωρίς αποδείξεις– ότι «η έγκαιρη διάγνωση, αξιολόγηση και σύνδεση με θεραπεία» θα μπορούσε «να προλάβει την επιδείνωση των προβλημάτων ψυχικής υγείας». «Θεραπεία» σε τελική ανάλυση σημαίνει τα ναρκωτικά –συνήθως τα πιο ακριβά, αυτά που ως αποτέλεσμα έχουν τη δημιουργία ισόβιων ψυχικά ασθενών ατόμων– τα οποία μπορούν να χρεώνονται στην κυβέρνηση και στους ασφαλιστικούς φορείς.

Έλεγχος της συμπεριφοράς με βάση τα ερωτηματολόγια προσυμπτωματικού ελέγχου ήδη υπάρχει σε πολλά εκπαιδευτικά συστήματα. Επεμβατικές ερωτήσεις όπως: «Πόσο τριχωτά νομίζεις ότι είναι τα απόκρυφα μέρη των γονιών σου;» ή εάν «Εσύ ή κάποιος στην οικογένειά σου έχετε ποτέ βιαστεί ή κακοποιηθεί σεξουαλικά» είναι πολύ συνηθισμένες. Τα μέλη του προσωπικού του προγράμματος έχουν καταφύγει σε παροχή «κινήτρων» (δωροδοκίας), όπως «5 δωροεπιταγές, ενοικίαση βίντεο δωρεάν ή κουπόνια τροφίμων για τους μαθητές» για να εξασφαλίσουν ότι οι γονείς θα υπογράψουν τα έντυπα συγκατάθεσης που είναι απαραίτητα για τη διενέργεια του προσυμπτωματικού ελέγχου. Οι περισσότεροι γονείς αγνοούν ότι το παιδί τους είναι υπό αξιολόγηση. Τα σχολεία καλούνται να μισθώσουν «κλινικούς ιατρούς» οι οποίοι έχουν άδεια άσκησης επαγγέλματος και είναι «ασφαλισμένοι για αθέμιτες πρακτικές, αμέλεια ή παραλείψεις».

Ως απάντηση στην παγκόσμια ψυχιατρική εξέταση, η Βέρα Σάραβ της Συμμαχίας για την Προστασία Ανθρώπινης Έρευνας (AHRP) δήλωσε: «Αυτή η αμφίβολης εντιμότητας πρωτοβουλία αποτελεί ουσιαστική παραβίαση της ιδιωτικής ζωής, δεν αφήνει περιθώριο στην ατομική επιλογή ούτε παρέχει την ελευθερία στους γονείς να πουν όχι στη χορήγηση ψυχοτρόπων στα παιδιά τους. Ένα τέτοιο υποχρεωτικό από την κυβέρνηση πρόγραμμα προσυμπτωματικού ελέγχου έρχεται σε αντίθεση με τις ελευθερίες που εγγυάται μια δημοκρατική κοινωνία».

Τα παιδιά σε όλο τον κόσμο δέχονται μια εξαιρετικά επικίνδυνη επίθεση. Σήμερα, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί εξαπατώνται στο όνομα της βελτίωσης της ψυχικής υγείας και της βελτίωσης της εκπαίδευσης. Τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά:

• Στις ΗΠΑ μόνο 1,5 εκατομμύριο παιδιά και έφηβοι που λαμβάνουν αντικαταθλιπτικά διατρέχουν κίνδυνο να υποστούν γνωστές παρενέργειες όπως εκδήλωση βίαιης συμπεριφοράς και τάσεις αυτοκτονίας.
• H βαθμολογία των εξετάσεων στα σχολεία έχει σημειώσει κατακόρυφη πτώση ως αποτέλεσμα της διδακτέας ύλης που βασίζεται στην ψυχολογία.
• Από το 1960 τα ποσοστά εγκληματικότητας των νέων κάτω των 18 ετών στις ΗΠΑ αυξήθηκαν περισσότερο από 147 τοις εκατό και τα ποσοστά χρήσης ναρκωτικών περισσότερο από 2.900 τοις εκατό.
• Τα ποσοστά βίαιων εγκλημάτων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Αυστραλία και τον Καναδά μαζί είναι σχεδόν τα ίδια με αυτά των ΗΠΑ και μόνο.

Θεωρούμε ότι οι κοινωνίες θα επιβιώσουν ή θα αποτύχουν ανάλογα με τα παιδιά που θα τους κληροδοτήσουμε. Η παρούσα έκθεση έχει σκοπό να διαφωτίσει τους γονείς που εργάζονται ειλικρινά και φιλόπονα με την ελπίδα να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους μια καλύτερη εκπαίδευση και μεγαλύτερη ελπίδα για επιτυχία στη ζωή. Είναι αφιερωμένη στους εκπαιδευτικούς που επίσης εργάζονται με αγάπη προς τα παιδιά και ενδιαφέρονται για την ευημερία τους. Στην πραγματικότητα, απευθύνεται σε όλους όσοι καταλαβαίνουν ενστικτωδώς ότι τα παιδιά χρειάζονται αγάπη και προστασία, είναι πολύτιμα και αποτελούν τη νέα ζωή του σήμερα και κυρίως τη νέα ζωή του αύριο.

Οι πληροφορίες αυτές δεν διαβάζονται εύκολα και άνετα αλλά σας παρακαλώ να επιμένετε, γιατί σε τελική ανάλυση, η σκληρότερη πραγματικότητα που θα πρέπει να αντιμετωπίσετε είναι το γεγονός ότι τα παιδιά χρειάζονται επειγόντως τη βοήθεια και την προστασία μας. Χωρίς αυτές, το μέλλον όλων βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο. Σε αυτό τον αγώνα ζητάμε τη βοήθειά σας.

Φιλικά,

Γιαν Ίστγκεϊτ,
Πρόεδρος
της Επιτροπής Πολιτών
για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Διεθνώς